Ben hiç rüya görmüyorum

 Bu normal mi?

Kar ve His

 

Belki de sadece susman gerekiyordur 

Olabilir 

Bu Yaşa Erdirdin Beni

 

Tarih 16 Aralık olduğunda yeni yaşıma gireceğim 

İsmet Özel’in Münacaat şiirinin giriş kısmı geliyor aklıma

Annem duyarsa yanlış anlar üzülür diyorum bir zamanlığına vazgeçiyorum 

Yağmur yağıyor, kitabımı aldım dedim ki daha kaç yıl okuyabilirim ki?

İnsan ömrünün tüm istediği kitapları okuyamayacak kadar kısa olması ne acı

Ahirette amel defterimiz dışında kitaplar olacak mıdır acaba?

Yaş ilerledikçe aslında Veronika’nın ölmek istemediği gibi ölmek istemiyorum 

Daha diyorum Filistin özgür olmadı alma canımızı Allah’ım 

Yatmadan evvel çocuklara baktım

Uyuyorlardı 

Bakıyorum ve diyorum ki bunlar benim mi Allah’ım?

Senin emanetlerin ne güzel, pek tatlı çok sevimliler 

Aklıma çocuğunu kaybedenler geliyor kahroluyorum kahroluyorum 

Dişlerimi fırçalarken ayna da yüzüme bakıyorum 

Artık şu yüz yogasını bilmem kaçıncı kez 

mutlaka yapmalıyıma niyetlenip gene 

yapmıyorum

Menapoza girmeye de hazır değilim ben daha gencim diyorum 

Ben hala eski de olsa converse giymeye devam ediyorum  

Yaşlı olmak için erken, genç olmak için geç 

olduğunu hissediyorum 

Babannem gibi hiçbir şey geri gelmiyor 

Onu özlüyorum 

Kalbim cızırdıyor aynı anda burnumun direği de sızlıyor

Artık kocamansın kadın, kocaman kadınsın kendine gel diyorum

Kocamanım ben

Ne ara?

Aslında cesur bir yıl geçirmişim

Sonradan bakıp keşke daha tedbirli davransaymışım dedirtme 

bana Allah’ım

İşi bıraktım,

Ben ki sanki asırlardır çalışıyorum 

İçimdeki huzuru biliyorsun

İyi ki ve şükür

Bana daha hayırlısını ver 

Daha hayırlı kapılar aç bu benim münacaatımdır Allah’ım

Robotlar çizgi filminde;

Robot diyor ki işte kahramanımız yoldan geçecek aynen şöyle diyor hala aklımda

 “Çekilin çekilin onun gerçekleşmesi imkansız hayalleri var!”

Benim de öyle 

Her sabah, beni bu sabaha da çıkardın diye şükrediyorum

Sonra diyorum ki benim buralarda olmamam lazım 

Benim çok gezmem çok ülke görmem lazım

Bende bir ufuk var diyorum

Ben buralara fazlayım diyorum

Az bir zaman sonra kendimi ev işlerini yaparken buluyorum 

Nereye be diyorum nereye gidebilirsin!

Hala içimde bir gençlik saklı olmalı

Yoksa bu yaşta bu kadar inişli çıkışlı olmamalı gibi insan 

 

Sonra gene çok ciddili çok eminli kararlar

Sonra bocalama 

Sonra bir gayret nasıl ki göreceksin herkül müsün mübarek

Tüm evi çekip çevirme herşeye yetme

Sonra pilin 10,7 sonra 3 ve

gene bitkin yorgun depresif halleri

Tam istediğim gibi olamayacak anlıyorum, olabilir

Bu yaşıma alışırım, severim de hatta

Çünkü çok değil geçen seneki fotoğraflara bakınca bile 

gençmişim diyorum nasıl güzel geliyorum gözüme 

Bu yaşım da geçip gittikten sonra öyle gelecek biliyorum  

Hoşgeldin, kırklarımın çiçeği olasın 

 

İnşallah iyi geçiniriz, birbirimizin kadrini kıymetini zamanında biliriz

Teşekkür ederim Allah’ım tüm kalbimle 

İsmet Özel’i iyi bir şair olarak yarattığın için 

(ideolojileri için umarım doğru yolu bulur o ayrı)

43 mum üfleyeceğim 

Söz sende şair; 

“Bu yaşa erdirdin beni, gençtim almadın canımı

ölmedim genç olarak, ölmedim beni leylak

büklümlerinin içten ve dışardan

sarmaladığı günlerde

bir zamandı

heves ettim gölgemi enginde yatan

o berrak sayfada gezindirsem diye

ölmedim, bir gençlik ölümü saklı kaldı bende.

Şimdi tekrar ne yapsam dedirtme bana yarabbi

taşınacak suyu göster, kırılacak odunu

kaldı bu silinmez yaşamak suçu üzerimde

bileyim hangi suyun sakasıyım ya rabbelalemin

tütmesi gereken ocak nerde?”

Fotoğraf: Kızlardan büyüğü

Bursa hk. :)

 

Yazalım bakalım 

Dolu dolu geçen bir hafta oldu

Yıllardır Ankara'dayım alıştım artık fakat her Bursa'ya gittiğimde aklım ailemde kalıyor 

Yaşlandıklarını görüyorum annemle babamın, daha doğrusu daha çok yaşlandığını görüyorum

Elleri, yüzleri... Belki aynı şehirde olsak da çok görüşemeyecektik 

fakat bana ihtiyaçları olduğunda yanlarında olabilecektim

Bunu yazarken güldüm. Çünkü hala benim anneme daha çok ihtiyacım var 

Şöyle bir düşününce bir duygu daha var yaşadığım: Sevilmeyi, düşünülmeyi hissetme 

Korunulmayı hissetme

Ayrıca zorunlulukların bir süre kalkması, belki bir hafifleme

Bu sadece tatilin verdiği bir rahatlama aynı zamanda 

Yemek yapma zorunluluğu, çocukları okuldan alma, ödevlerini yetiştirme, erken kalkma-erken yatma 

Bir saat sıkıntının olmaması 

Yine de en baskın gelen duygu sevildiğini hissetmek

Tabi ki olduğum yerde de seviliyorum fakat bu durumda benim daha çok düşünmem, 

sevmem, bakmam ve korumam gerekiyor 

çocuklar küçük...

Bursa'da ise böyle değil, hala en küçük benmişim gibi anlatabiliyor muyum bilmiyorum 

daha sorumluksuz gibi "sorumluksuz" kelimeye bak şimdi aklıma geldi

Az önce Normal People izliyordum, şu şarkıyı çalıyordu ve bence bu havaya çok yakıştı 

"Everything I am is yours" -Villagers

Tonla işim var gideyim, anılarımı buraya bırakıyorum 

Umarım çocuklarıma hatıra kalır  

Umut ve Umutsuzluk

 

Bitti, yani inanamıyorum Drogo Giovanni

İşin uzmanları psikologlar felsefeciler uzun uzun konuşur türlü çıkarımlar yapılır 

Ben ise ne diyeyim derin bir pişmanlık duygusu böyle boğazını yakan bir şey

Etkilenmeyeyim diye yorumları okumamıştım 

O yüzden hep ha oldu ha olacak diyerek dinledim 

Bana kitap biraz da Hasan Ali Toptaş'ın Heba'sını hatırlattı 

Bakalım vakit bulursam DergiParkta kitap hakkında bir yazı var onu okuyayım 

Umudun Epistemolojisi

https://dergipark.org.tr/tr/download/article-file/924474#:~:text=Tatar%20%C3%87%C3%B6l%C3%BC'nde%20Buzzati%2C%20eserin,g%C3%B6stermektedir%3A%20hayatta%20kalmak%20ve%20ba%C5%9Farmak.

15 Ekim 2024

 

Fransız akademisyen Laurent Baechler çocuk ile çocukluğun tam olarak aynı şey olmadığını söylüyor. 

"Çocuk bakıma ve ilgiye muhtaç, bağımlı bir insandır. Çocukluk ise kişinin daha ciddi şeylere 

geçmek için kaçması gereken geçici bir dönem değildir.

Çocukluk sadece yaşamın bir dönemi değildir, bu dönem hayatımız boyunca içimizde 

yaşamaya devam eder.  Ancak belli yaşlarda bunu bir kenara bırakma eğilimindeyiz."

13 Ekim 2024

 

Hacı Bayram Veli Cami

12 Ekim 2024

Millet Cami

Millet Kütüphanesi 

Kubbenin alnında Kur'an-ı Kerim Kalem Suresinden "O, kalemle yazı yazmayı öğretendir. İnsana bilmediğini öğretendir " yazıyor 

Harika bir kütüphane 

11 Ekim Cuma

 

Bugün annem ve teyzemler geliyor yani altın kızlar 💛

Onlar için yaptım ve çok beğendiler 

Tarif için 👉 https://busrabektasoglu.blogspot.com/2016/07/biberli-ekmek-vs-vs-vs.html

8 Ekim 2024

 

Ekşilina'nın Hayret Verici Maceraları

Seri 1 - Yıkık Dökük Krallığım

(Çocuk Kitabı)

Üzdün canım Ekşilina 

Ama enerjin de hayran bırakıyor, bakalım devamında umarım güzel şeyler olur

" Bazen ağzımdan çıkanların nereden geldiğini hiç bilmiyorum. Yani, görünüşe göre kaynağı benim, 

benim ağzımdan çıkıyor ve ağzım da bir şekilde beynime bağlı, ama söylediğim şeyleri daha önce 

düşünmüş sayılmam.

Sonra adam (adam dediği babası) mümkünse beni anlayıp ağlamalı, kalbi fırına konan bir çiçek gibi 

solmalı, beni ve içimde kırıp döktüğü her şeyi görmeli. Sonra dizlerinin üstüne çökmeli ve af dilemeli 

ve her şeyi yeniden yoluna koymalı. Sonra gülmemeli, başka kadınlarla bisiklete binmemeli, onlar için 

omuzlarını sallamamalı, kolunu tutmalarına izin vermemeli.

Peynir Generali (dedesi) her şeyin zamanla hep yoluna girdiğini, yaşamın böyle olduğunu söylüyor: 

İnsan, karşısına çıkanla baş eder. Bunların çoğu muhteşemdir, bazılarıysa değil.

Görev bu, Didiklina: Anlamak, sineye çekmek ve devam etmek . Ve olan biten her şeyi üstüne 

alınmamak. Hiçbir şey seni kızdırmak için olmuyor."

 

7 Ekim 2024

Böyle güzel gözüküyordu epey de uğraşmıştım ama olmadı galiba üzüntülüyüm hem de çok 😭